Zaterdag 25 februari was er weer de jaarlijkse sneeuwklokjeswandeling door de Wytsemakooi aan de Meneersweg. Een verslag van Coby ten Boer.

De vervallen Wytsemakooi, ten noorden van Uithuizermeeden, is een eendenkooi in bezit van Natuurmonumenten. Een oase van rust te midden van agrarisch gebied, waarvan veel dieren dankbaar gebruik maken. Eén van de gidsen is Chiel Ording, die al bijna 40 jaar een oogje in het zeil houdt en dit gebied kent als zijn broekzak.

Het leven van de eendenvangst was geen vetpot, dus zocht de kooiker aanvullende bronnen van inkomsten. Hij had wat land waar hij een paar koeien had lopen, werkte als landarbeider en deed dienst als mollenvanger. De zachte velletjes kon hij verkopen. Ook bezat hij vaak visrechten waar hij inkomsten uit kreeg. Maar één van de kooikers wist dat stinzenplanten zeer geliefd waren en legde zich dan ook toe op het kweken van sneeuwklokjes, waarvan de bolletjes behoorlijk wat opbrachten. In de loop der tijd zijn deze verspreid door reeën die krabbend de grond omwoelden op zoek naar vitaminerijke bolletjes van het speenkruid. Het resultaat is in het voorjaar een prachtig oase van sneeuwklokjes.